Robert

< terug naar overzicht

Mijn zoon heeft in 1991 een zwaar ongeval gehad. Hij heeft 2 maanden in volledige coma gelegen en 3 maanden in subcoma. Daarna nog veel maanden herstellend in het ziekenhuis. Momenteel is hij in grote mate afhankelijk van vader en moeder of derden.

Hoe verliep de informatieverlening in het ziekenhuis?
 

Mijn vrouw en ik hebben niets dan lof over het ziekenhuispersoneel. Het is normaal dat ze in de eerste uren weinig of niets komen zeggen, want ze waren nog druk bezig met de operatie van onze zoon. Mijn vrouw en ik hadden enorm veel steun aan elkaar en brachten deze bange uren samen door. We hadden het geluk dat we één van de dokters kenden. Hij informeerde ons over de toestand van mijn zoon. Het verplegende personeel speelde veel met hem.

Hoe verliep de revalidatie?

Hij verblijft 5 dagen per week in een dagcentrum voor personen met een niet-aangeboren hersenletsel. Hij krijgt daar kiné en andere therapieën om stabiel te blijven. Hij is nu op zijn hoogste punt in de revalidatie.

Welke tips heb je voor andere familieleden?

• veel tegen praten over onderwerpen dat hen interesseert

• Niet verwennen!

• Op dezelfde manier behandelen als je andere kinderen

• Jezelf niet wegcijferen

• Tijdens de coma veel muziek laten horen

• Behandel de persoon als een volwassene

• Sociaal contact is erg belangrijk voor een persoon met afasie

• Veel tijd met de persoon met afasie doorbrengen

• Veel aandacht geven maar ook het gevoel geven dat ze zelfstandig zijn

Hoe zie je de toekomst?

Momenteel gaat alles nog goed. Maar ik weet niet wat er gaat gebeuren als hij ons later verliest. Hij is graag in het dagcentrum waar de opvang heel goed is en waar alles wordt gedaan voor personen met een niet-aangeboren hersenletsel.

< terug naar overzicht

Deze website was een project van de Arteveldehogeschool

(Bachelorproef van Sofie Van Ranst, promotor Frank Paemeleire )

en de Vereniging Afasie VZW (promotor Lieve Vercruysse)

contact via levenmetafasie@gmail.com - startpagina: www.levenmetafasie.be