Getuigenis Kris

overleg 2

Getuigenissen

Startpagina

Contact

 

 

 

1. Kennismaking met Kris

 

Ik voelde mij hulpeloos in het begin. Ik kon niet spreken en mij niet bewegen. Bij de kinesist leerde ik opnieuw fietsen en stappen. De logopedist leerde mij woorden uitspreken. Dat ging eerst niet goed.

 

In het begin kreeg ik 5 dagen in de week elke dag een half uur logopedie. Zo durfde ik stilaan weer praten met mijn bezoek. Het aantal therapie-uren werd teruggebracht tot op 2 dagen in de week. In de logopedie oefenden we op woorden, teksten en later op spontane tekst.

 

Toen ik leerde stappen met begeleiding ging het beter. De revalidatie ging heel snel vooruit, mijn moraal groeide.

 

De therapie werd nog even verder gezet. Viermaal per week volgde ik een uur kinesitherapie en een uur ergotherapie. Bij de ergotherapeut leerde ik bijvoorbeeld trappen nemen en mijn hand bewegen.

 

Ik ben erg tevreden over de hulpvoorziening. Ze werken individueel met mij.

 

Sinds eind januari volg ik geen therapie meer. Vanaf januari 2011 krijg ik een voorbereiding krijgen om terug te gaan werken, pre-professionale revalidatie. Ik ben nog maar 40 jaar en wil niet voor de rest van mijn leven thuis zitten.

 

 

 

2. Hoe ik dysartrie kreeg.

3. Mijn voorkennis van dysartrie

4. Hoe mijn leven vroeger was.

5. Mijn spraak na mijn CVA.

6. Bijkomende problemen.

7.Mijn therapieproces.

8. Mijn alledaagse communicatie.

9. Begrip voor dysartrie

10.      Hoe mijn leven er nu uit ziet.

11.      Tips voor anderen met dysartrie.

12.      Hoe communiceren met mij?

13.      Mijn toekomstbeeld.