Getuigenis Marieke
		Getuigenissen	Startpagina	Contact
1. Kennismaking met Marieke	Spraakproblemen Mijn stem is nog steeds niet luid genoeg. Het was tijdens mijn hervatte studie moeilijk om voor een groep of aula te spreken. Dan moest ik spreken in de microfoon zodat iedereen het goed kon horen.Soms heb ik mijn intonatie niet onder controle, waardoor ik plots schommelingen maak in hoogte en laagte. Bij lachen kan ik dat ook hebben, plots kan dat erg luid gaan. Ik durf weleens te snel spreken, waardoor mijn articulatie vervlakt. Mijn dialect heeft een invloed op mijn spraak, doordat ik woorden durf weg te laten en minder articuleer. Ik spreek minder dialect dan vroeger, want ik moet meer letten op wat ik zeg. ‘s Morgens of ‘s avonds wordt het moeilijker om te spreken door vermoeidheid. Dan moet ik wel eens herhalen. Na een tijdje doen mensen de moeite niet meer om te luisteren naar wat ik zeg. Uit frustratie vragen ze het dan niet meer. Dat is niet leuk. Op mijn eigen kracht moet ik mij dan duidelijk proberen te maken. Klik hier om verder te lezen over mijn spraakproblemen
2. Hoe ik dysartrie kreeg.
3. Mijn voorkennis van dysartrie
4. Hoe mijn leven vroeger was.
5. Spraak en taal na de hersentumor.
6. Bijkomende problemen.
7. Mijn therapieproces.
8.Mijn alledaagse communicatie. 8.1. Spraakproblemen 8.2. Woordvindingsproblemen
9. Begrip voor dysartrie
10. Hoe mijn leven er nu uit ziet.
11. Tips voor anderen met dysartrie.
12. Hoe communiceren met mij?
13. Mijn toekomstbeeld.