Getuigenis Theodore

overleg 2

Getuigenissen

Startpagina

Contact

 

 

 

1.          Kennismaking met Theodore

 

In 2002 kreeg ik een hersenbloeding. Ik kan me nog alles herinneren. Mijn vrouw stond rond 2u in de nacht op. Ze merkte dat er iets raars met me was. Ik kon mijn armen niet meer bewegen. Ze heeft toen onmiddellijk de dokter gebeld en de buren gewaarschuwd. Onze buurman was verpleger in een ziekenhuis en die merkte dat er iets met me aan de hand was. Toen de dokter kwam, heeft hij de hulpdiensten verwittigd en werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb toen vijf weken in het ziekenhuis gelegen en vier weken in de verpleegklinieken. Ik kon niet meer lopen en ook het slikken ging moeilijk.

 

Ik kreeg 9 jaar later, in maart 2011, opnieuw een hersenbloeding. Ik stond die ochtend gewoon op, zette koffie en merkte dat ik helemaal niet meer kon praten. Mijn vrouw verwittigde mijn neef en die heeft me naar het ziekenhuis gebracht. Daar werd ik onderzocht door de neuroloog. Uiteindelijk bleef ik ongeveer drie maanden in de verpleegklinieken. Ik kon niet meer spreken, slikken en lopen.

2.         Hoe ik dysartrie kreeg

3.          Mijn voorkennis van dysartrie

4.          Hoe mijn leven vroeger was

5.          Mijn spraak na mijn CVA

6.          Bijkomende problemen

7.          Mijn therapieproces

8.          Mijn alledaagse communicatie

9.          Begrip voor dysartrie

10.      Hoe mijn leven er nu uit ziet

11.      Tips voor anderen met dysartrie

12.      Hoe communiceren met mij

13.      Mijn toekomstbeeld