|
Getuigenis Theodore |
|
|
|
|
|
Getuigenissen |
Startpagina |
Contact |
||
|
|
|
|
||
|
In 2002 verbleef ik na mijn ziekenhuisopname vier weken in een
verpleegkliniek. Daar kreeg ik intensieve
revalidatie en verdere verzorging.
Ik kreeg ergotherapie, logopedie en kinesitherapie. Ik moest terug leren
lopen, leren slikken en dagelijkse handelingen uitvoeren zoals mezelf
aankleden of koffie zetten. Bij de logopedist kreeg ik oefeningen voor de tongspieren
en we deden oefeningen waarbij de logopedist met ijs mijn tong en aangezicht
actief maakte (icing en brushing). Na mijn tweede hersenbloeding verbleef ik ongeveer tien weken in
de verpleegklinieken voor verdere revalidatie. Ik ging toen naar de
logopedist, de ergotherapeut en de kinesist. Ik moest alles opnieuw leren: terug leren stappen, slikken en
spreken. Ik kon helemaal niet meer spreken en dankzij de logopedie kon ik
geleidelijk aan beter praten. In het begin deden we oefeningen voor de tong-
en lipspieren. Daarna leerde ik korte woorden uitspreken en nu lees ik zelfs
teksten. Het slikken verbeterde vanzelf. Ik moest vooral bewust slikken
en kleine slokken nemen. Aanvankelijk werden alle dranken ingedikt. Dat vond
ik echt niet lekker. Ik ben nu twee maanden terug thuis en ik krijg om de twee weken
nog steeds logopedie. Binnenkort zal ook de kinesist me verder begeleiden aan
huis. Ik merk dat ik die begeleiding nodig heb, want mijn spraak en het stappen gaan achteruit sinds ik terug
thuis ben. |
||||
