Getuigenis Yves |
||||
Getuigenissen |
Startpagina |
Contact |
||
|
|
|
||
In het begin kon
ik niet spreken. Ik had een operatief aangelegd
gaatje in mijn keel om te kunnen ademen. Ik had ook een maagsonde. In het
revalidatiecentrum leerde ik opnieuw eten en
drinken, ik verslikte me vaak. Daarna kreeg ik logopedie voor mijn
uitspraak, want in het begin kon ik niet spreken. Ik spreek veel
luider dan vroeger, zelf besef ik dit niet altijd. Mijn vriendin
moet mij daarop attent maken. Het spreken is voor mij een van
de minste problemen. Ik kan mij goed verstaanbaar
maken. De mensen maken zich ook geen
zorgen over mijn spraak. Mijn vriendin denkt wel dat ik
door mijn dysartrie moeite zal hebben als ik mijn werk hervat. |
||||